10.12.2009
Ekonomi politik, iktisadi kategorinin Modernite sürecinde tescilidir. Çıkarın meşrulaştırıcısıdır. Bununla birlikte ilk bakışta, paradoksal gibi dursa da, çıkar eylemin temel motifi anlamında yorumlanamaz.
Çıkar ve iktisadi çıkar klasik düşüncede eylemin temel motifi olan tutkunun bileşenlerinden biridir sadece. “İnsan eylemi bu motife indirgenemez” der Ferguson Hume-Ferguson – Smith süreci çıkan eylem motiflerinin arasında sayarak fakat kesinlikle Hobbes tan, da Mandeville den de ayrılarak özgün bir dünyayı ekonomi politikte oluşturma çabasına girmişlerdir. İnsanı olduğu gibi ele alma çabasında olmuşlar ve redüksiyonist olmamışlardır. Kompleks bir varlık olarak gördükleri insanı ve eylemini geniş bir tutku demetinin ürünü olarak değerlendirmişlerdir. İktisadi motif de bu durumda eylem kaynaklarından sadece biri olmuştur”. Ekonomi politiğin bir bilim haline gelme sürecindeki bu önemli tartışma tekrar başlatılmalı ve klasik iktisadi düşüncenin günümüz yeni liberalizminin iktisadi kurgusundan farkı özenle vurgulanmalıdır.
Günümüzü anlamak, krizi anlamak bu analizlerin hassasiyetle yapılmasından ve klasik düşüncenin tezlerinin yeni baştan ele alınmasından da geçmektedir…