Yalın gerçek, hiçbir zaman sanıldığı ölçüde yalın değildir.
Oscar Wilde
Prensin hizmetinde ya da ötesinde olmak Shakespeare’i anımsatsa da, ekonomi politiğin bir entelektüel kavrayış olma sürecinin temel gelgitini oluşturmuştur. Bağımsız bir bilim olma niteliğini edinmesi de yine bu sürecin sonucudur.
Fakat daha önce, ekonomi politik teolojik alanın sonudur. Başlangıcı onun bittiği yerdir. Bu anlamda eski olandan kopuştur. İki anlamda eski olandan kopuştur; antik düşüncenin etik perspektifinden ayrılmadır, gerçekliğin dinsel algısının terkidir. Bununla birlikte bu yeniden başlangıç bu iki reddin içinden yükselecektir. İki kaynağın reddi ve aynı zamanda mirası ekonomi politiğin entelektüel tarihini oluşturacaktır.
Çağın “gizemli, güçlü bilimi” “economics” de aynı mirasın üzerinde yükselecektir.
Bilimin henüz erken çağında, ekonomi politik ismi ile yayımlanmamış da olsa Montchrétien’in “Le traité de l’économie politique”i bilimin öncüsüdür ve eve ait aileye ait, öyle ise özel alana ait sorunlarla devlete ait olanı birleştirme çabasındadır. Antik düşünce burada da aşılacaktır; Xénophon’un “économique”i de artık geride bırakılacak, Aristo’nun “Politika”sındaki ev sanatı ile “etik”indeki devlet yönetiminin arasındaki entelektüel kopuş da aşılacaktır. Ekonominin alanının politiğin alanı ile birleştirilmeye çalışılması ikisinin en azından özerkliğinin ön kabulü anlamına geliyor olmalıdır önce. Ama hemen ardından iki egemenlik alanının da varlığının sonraki yüzyıldaki tescilinin ön hazırlığının yapılması olarak da yorumlanabilecektir…
*Tarabya Çalışmaları 20. Yıl Armağanı Kitabında Yayınlanan Makalenin Aslından Alıntıdır, Aralık 2009, İstanbul