Geleceksiz bırakılan tabiat içindeki hayvanlarla birlikte insan da yarınsız kalacak gibi.
Hala anlaşılamayanı, algılayacak durumda değil mi iki “mal demetini” mukayese edip tercih yapabilen rasyonel insan.
Yoksa karmaşık hesaplamaların içinde kaybolan, basit olanı algılayamıyor mu?
Antropolog Didier Fossin miyopluğundan bahsediyor insanın.
Descola uyardı: Virüs asıl biziz doğa için; oluşturduğumuz iktisadi sistem tahrip edici bir niteliğe sahip.”
***
Hayvan yemek “sosyal bir statü” göstergesi oldu özellikle bizim gibi az gelişmiş toplumlarda.
ABD’de hayvan ürünlerini işleme fabrikaları kapanma tehlikesi altında.
İşletme yöneticileri talep yokluğundan satamadıkları hayvanların “ötenazi” ile imhasından başka bir yol bulamayacakları konusunda uyarıyor.
Kurtarmak! için acil destek talep ediyor devletten.
***
Teknolojili uygarlık yarınsızlığa çareyi nasıl üretsin.
Hayvanlar ya korona tehlikesine rağmen öldürülüp yenecek. Sosyal statü korunacak.
Veya hayvanlar böyle kurtarılmazsa!
Ötenaziyi bırakılacaklar.
***
Yarından bugüne ufuksuzluk görünüyor.
Hayvanların hangi şekilde öldürüleceklerinin kararını post hümanist toplumda robotlara bırakmak en iyi çare gibi görünüyor.
Camus’un deyişi ile “vebalı insan” evini yok etmenin vebalinden kurtulamayacak çünkü.